Prostatitis is een veel voorkomende ziekte die de kwaliteit van leven van een man aanzienlijk kan verminderen. Zelfbehandeling voor prostatitis is onaanvaardbaar; complexe adequate medicamenteuze behandeling is noodzakelijk om effectief van de ziekte af te komen. Moderne methoden voor de behandeling van prostatitis kunnen de symptomen in korte tijd elimineren en verdere progressie van de ziekte voorkomen, en met tijdige behandeling de ontsteking voor eens en voor altijd volledig verwijderen. Elke man die met deze ziekte wordt geconfronteerd, moet weten welke methoden tegenwoordig worden toegepast en hoe deze verschillen van de conservatieve therapie die in de afgelopen decennia is gebruikt.
Oorzaken en symptomen van de ziekte
Elk jaar wordt prostatitis jonger. Waar vroeger de ziekte vooral door oudere mannen werd geconfronteerd, behandelen tegenwoordig steeds meer urologische klinieken patiënten van 25-35 jaar. Bovendien is de incidentie van deze ziekte aanzienlijk toegenomen in vergelijking met het afgelopen decennium. Artsen schrijven dit toe aan de specifieke kenmerken van het leven van een moderne man, wiens lichaam simpelweg geen tijd heeft om te herstellen vanwege een constant druk schema en frequente stress.
De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van deze ziekte zijn:
- infecties;
- gebrek aan regelmatig seksueel leven;
- zittende levensstijl;
- afname van de immuniteit.
Prostatitis manifesteert zich door vrij specifieke symptomen, dus elke man kan het begin van het pathologische proces gemakkelijk op tijd detecteren. De belangrijkste symptomen van het pathologische proces in de prostaat zijn:
- frequent en pijnlijk urineren;
- gevoel van een volle blaas, vaker plassen;
- pijn in het perineum, blaas, rectum;
- seksuele disfunctie.
Bij acute infectieuze ontsteking zijn deze symptomen acuut, vergezeld van een verhoging van de lichaamstemperatuur, in het geval van een bacteriële infectie wordt algemene intoxicatie van het lichaam waargenomen. Als we het hebben over chronische ontstekingen, manifesteert deze vorm van de ziekte zich door periodieke exacerbaties, in de remissiefase worden de symptomen merkbaar gladder, wat valse hoop op volledig herstel geeft.
Het grootste probleem van deze ziekte is de isolatie van de prostaatklier, waardoor het voor de actieve componenten van medicijnen moeilijk is om in de weefsels van het orgaan te dringen. Bovendien wordt prostatitis snel chronisch.
Zonder deze twee nuances zou de ziekte permanent kunnen worden genezen met een wekelijkse antibioticakuur. Met de huidige acute bacteriële ontsteking is het echter echt mogelijk om in gemiddeld 2-3 weken van de ziekte af te komen, wat niet kan worden gezegd van chronische prostatitis, waarvan de therapie nog steeds moeilijk is en een lange medicatiekuur vereist. Deze problemen dwingen artsen en apothekers om voortdurend op zoek te gaan naar iets nieuws in de behandeling van prostatitis. Het resultaat van het langdurige werk van specialisten zijn moderne methoden voor de behandeling van chronische prostatitis, die mannen aanmoedigen.
Moderne medische behandeling
De tijd verstrijkt, technologieën voor de productie van medicijnen veranderen, nieuwe medicijnen worden ontwikkeld, maar er is nog geen wondermiddel voor prostatitis gecreëerd. De moderne medicamenteuze behandeling van prostatitis verschilt niet veel van de methoden die 30 jaar geleden werden gebruikt, behalve dat de mogelijkheden van medicijnen zijn uitgebreid en een nieuwe groep medicijnen is toegevoegd aan het aanbevolen behandelingsregime.
De nieuwste medicamenteuze behandelingen voor prostatitis zijn gebaseerd op het voorschrijven van medicijnen uit de volgende groepen:
- antibiotica;
- steroïdeloze ontstekingsremmers;
- alfablokkers;
- angioprotectors en immunomodulatoren.
Ondanks alle verworvenheden van de geneeskunde, is het nog steeds niet mogelijk om direct op de ontstoken prostaat in te werken, zodat er geen bijwerkingen zijn, dus langdurige medicamenteuze therapie wordt toegepast.
Antibacteriële geneesmiddelen blijven de basis van de moderne behandeling van chronische prostatitis, omdat er geen andere manieren zijn om de bron van infectie te elimineren.
Antibiotica en NSAID's
De keuze van antibiotica die worden gebruikt bij de behandeling van prostatitis is vrij breed, maar het medicijn moet worden gekozen rekening houdend met de gevoeligheid van de ziekteverwekker voor een bepaalde werkzame stof. Belangrijke criteria voor het kiezen van antibiotische therapie:
- het vermogen van de werkzame stof om in de weefsels van de prostaat binnen te dringen;
- de snelheid van ontwikkeling van resistentie van pathogene micro-organismen;
- het aantal bijwerkingen en de algehele verdraagbaarheid van het geneesmiddel.
Om een aantal redenen is het gebruik van tetracyclines en penicillines bij de behandeling van prostatitis de laatste tijd praktisch gestopt. De keuze van urologen zijn geneesmiddelen van de groep van macroliden en fluoroquinolonen.
Bij het nemen van macroliden wordt een hoge concentratie van het antibioticum bereikt in de weefsels van de prostaat, waardoor u het ontstekingsproces snel genoeg kunt stoppen. Deze medicijnen zijn verkrijgbaar in moderne doseringsvormen (suspensie, orale oplossing), wat de thuistherapie aanzienlijk vergemakkelijkt. Bovendien hebben macroliden praktisch geen effect op de werking van het maagdarmkanaal, de lever en de nieren, hebben ze geen leeftijdsbeperkingen en veroorzaken ze bijna nooit bijwerkingen.
De tweede groep medicijnen waar artsen de voorkeur aan geven, zijn fluoroquinolonen. Dit zijn krachtige antimicrobiële middelen met een breed spectrum die worden gebruikt om bacteriële infecties te elimineren. Een onderscheidend kenmerk is het minimale risico op het ontwikkelen van resistentie. Dit betekent dat het medicijn langdurig kan worden ingenomen zonder de effectiviteit van de therapie te verminderen. Dit is vooral belangrijk bij de behandeling van chronische infectieuze prostatitis, wanneer meerdere antibioticakuren tegelijk nodig kunnen zijn met korte tussenpozen.
Moderne ontstekingsremmende medicijnen zijn medicijnen op basis van peptiden uit de prostaat van volwassen stieren. Ze worden gebruikt als rectale zetpillen of injecties. Deze medicijnen worden noodzakelijkerwijs voorgeschreven voor chronische prostatitis, omdat ze niet alleen de ontstekingsreactie verminderen, maar ook de zwelling stoppen en de functies van de prostaat normaliseren. Ontstekingsremmende zetpillen kunnen zowel in combinatie met antibiotica als onmiddellijk na een kuur met dergelijke medicijnen worden voorgeschreven.
Pijnstillers voor prostatitis
De moderne symptomatische behandeling van prostatitis bij mannen is niet veel veranderd in vergelijking met de methoden van twintig jaar geleden. NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) worden ook gebruikt om pijn te verminderen. De noodzaak om deze medicijnen in te nemen is te wijten aan het feit dat antibiotica vrij langzaam werken en gedurende ten minste 28 dagen moeten worden ingenomen. NSAID's verbeteren snel het algehele welzijn, de pijn verdwijnt binnen een uur na inname van de medicatie. In therapie kunnen zowel kaarsen als tabletten worden gebruikt.
Alfablokkers
Een van de kenmerkende symptomen van prostatitis is een overtreding van het plassen. Alfablokkers zijn moderne geneesmiddelen voor prostatitis die de tonus van de blaasspieren beïnvloeden. De medicijnen van deze groep verminderen de spasmen van de urethra en de blaas, vergemakkelijken het urineren en voorkomen de ontwikkeling van gevaarlijke complicaties van prostatitis, zoals acute urineretentie.
Immunomodulatoren en angioprotectors
De relatie van chronische ontsteking van de prostaat met de algemene staat van immuniteit is al lang bekend, dus de moderne behandeling van prostatitis bij mannen is niet compleet zonder immunomodulatoren. In de regel worden lokale immunomodulatoren voorgeschreven in de vorm van rectale zetpillen, maar tabletten worden ook veel gebruikt in therapie.
Angioprotectors zijn middelen die de bloedmicrocirculatie in de prostaatklier verbeteren. Ze hebben bovendien een krampstillend effect, waardoor pijn wordt verminderd. Ook bij prostatitis zijn rutine en preparaten op basis van ascorbinezuur geïndiceerd.
Het is belangrijk om te onthouden dat moderne geneesmiddelen voor de behandeling van prostatitis door een arts moeten worden gekozen. Zelfmedicatie kan schadelijk zijn voor de gezondheid.
Niet-medicamenteuze behandelingen
Bij chronische prostatitis wordt een geïntegreerde benadering toegepast, waarbij medicamenteuze therapie wordt gecombineerd met niet-medicamenteuze methoden. Hiermee kunt u metabolische processen in de prostaatklier verbeteren en de functies van het orgel normaliseren, waardoor verdere progressie van een gevaarlijke ziekte wordt voorkomen.
De keuze voor niet-medicamenteuze therapie hangt af van de vorm van de ziekte en de ernst van de symptomen. Tegenwoordig bieden urologische klinieken verschillende methoden van fysiotherapie om de werking van de prostaatklier te herstellen.
Prostaat massage
Deze methode om de prostaat te beïnvloeden is nauwelijks modern te noemen, aangezien massage al tientallen jaren wordt gebruikt, maar dit verandert niets aan de effectiviteit ervan. In sommige gevallen is het mogelijk om niet-infectieuze ontstekingen te stoppen met alleen massage, dus deze methode blijft nog steeds een populaire en gewilde behandelmethode.
De techniek bestaat erin dat de uroloog een vinger in het rectum van de patiënt steekt, naar de prostaat tast en deze enkele minuten masseert. De procedure veroorzaakt geen ongemak en is pijnloos. Een sessie van zo'n massage duurt maximaal vijf minuten. Het verloop van de behandeling bestaat uit 10 procedures die dagelijks of om de dag worden uitgevoerd.
Prostaatmassage kan ook worden gebruikt als een profylactisch middel tegen exacerbaties van chronische prostatitis. Zoals de praktijk laat zien, zijn verschillende cursussen met een pauze van 3-4 maanden voldoende om van de ziekte af te komen.
Moderne hardware behandelmethoden
De nieuwste methoden voor de behandeling van prostatitis omvatten moderne fysiotherapietechnieken, zoals schokgolftherapie, microgolfhyperthermie en ultrageluidbehandeling. Al deze methoden zijn gericht op het herstellen van het trofisme van de prostaatklier.
Schokgolftherapie wordt gebruikt om de gevolgen van chronische prostatitis te behandelen. De methode is gebaseerd op de vernietiging van zeehonden die optreden op plaatsen met chronische ontstekingen. De procedure is een beetje pijnlijk, maar het vermindert de duur van de algemene behandeling van prostatitis met ongeveer de helft.
Magnetronhyperthermie is een methode voor uniforme verwarming van prostaatweefsels. Deze methode heeft zichzelf bewezen bij de behandeling van congestieve prostatitis, omdat het de uitstroom van prostaatsecretie snel verbetert en de lokale bloedstroom en lymfedrainage stimuleert.
Echografiebehandeling beïnvloedt de metabolische processen van de bekkenorganen. Deze techniek verbetert het effect van medicamenteuze therapie aanzienlijk, waardoor u een stabiele remissie van chronische prostatitis kunt bereiken. De combinatie van verschillende moderne technieken zal helpen om voor altijd van de ziekte af te komen, maar dit zal tijd kosten.
Lasertherapie
Een van de geavanceerde behandelmethoden is lasertherapie. Blootstelling aan prostaatweefsel met een laser heeft een positief effect op de regeneratiesnelheid en bevordert het zuurstoftransport, waardoor het herstel wordt versneld. Bovendien elimineert lasertherapie effectief pijn, omdat het de zwelling van prostaatweefsels stopt door de bloedmicrocirculatie te stimuleren.
De methode wordt gebruikt in een kuur van 10 dagelijkse procedures. Fysiotherapie wordt uitgevoerd in een ziekenhuis of in een speciaal kantoor van de urologische kliniek. De procedure is veilig en pijnloos, de eerste resultaten kunnen na 2-3 sessies worden beoordeeld.
Elektrotherapie
De impact van elektrische stroom blijft traditioneel een van de meest populaire niet-medicamenteuze methoden voor de behandeling van prostatitis, samen met magnetotherapie. Elektrische stimulatie verhoogt de tonus van de prostaatklier, wat vooral belangrijk is bij chronische prostatitis. Het voordeel van de methode is de verbetering van het transport van geneesmiddelen naar de prostaatklier, waardoor medicamenteuze elektrotherapie op basis van de toepassing van een medicijn op het gebied nabij de prostaat met daaropvolgende blootstelling aan elektrische stroom wijdverbreid is geworden.
De meest populaire methoden van elektrotherapie zijn elektroforese, darsonvalisatie, galvanisatie.
Ozon therapie
De methode is behoorlijk effectief en staat bekend om zijn bacteriedodende werking, maar wint alleen maar aan populariteit vanwege de complexiteit van de procedure. Ozontherapie bestaat uit het injecteren van een met ozon verrijkte oplossing in de urethra en het rectum. Thuis wordt de procedure niet uitgevoerd, maar wordt deze vaak aangeboden in een spabehandeling. Ozontherapie onderscheidt zich door zijn krachtige bacteriedodende eigenschappen, heeft een positief effect op de snelheid van weefselherstel en verbetert de lokale immuniteit.
acupunctuur
Chinese technieken zijn altijd gebruikt bij de behandeling van prostatitis, maar winnen nu weer aan populariteit. Een dergelijke behandeling is acupunctuur of acupunctuur. De procedure omvat de installatie van naalden in speciale zenuwpunten die verantwoordelijk zijn voor het werk van verschillende organen en systemen. De methode ontspant, verlicht stress, helpt de bloedstroom te verbeteren, stimuleert weefselregeneratie.
stamcellen
De methode is gebaseerd op het inbrengen van de eigen stamcellen van de patiënt in de prostaatklier. Dit activeert het proces van zelfgenezing van het lichaam, verhoogt vrijwel onmiddellijk de immuniteit, stimuleert metabolische processen. Het belangrijkste voordeel van deze methode is absolute veiligheid. Het nadeel is de onbewezen effectiviteit van de techniek bij de behandeling van prostatitis.
Hirudotherapie
Een andere alternatieve behandelmethode is hirudotherapie. De methode omvat de installatie van medische bloedzuigers, waarvan het speeksel een krachtig bacteriedodend middel is. De procedure zelf heeft een positief effect op de bloedmicrocirculatie, verbetert de lymfestroom en elimineert congestie in de bekkenorganen.
Waarom is prostatitis gevaarlijk en wat gebeurt er zonder behandeling?
Gelanceerde infectieuze prostatitis is potentieel gevaarlijk voor de ontwikkeling van prostaatabces. Bovendien kan een onjuiste behandeling de symptomen tijdelijk verminderen, maar zal dit ertoe leiden dat de ziekte chronisch wordt, wat niet gemakkelijk is om mee om te gaan. Op zijn beurt is gevorderde chronische prostatitis potentieel gevaarlijk voor de ontwikkeling van verklevingen, stenen in de prostaat, onvruchtbaarheid en impotentie. Om mogelijke complicaties te voorkomen, is het noodzakelijk om tijdig een arts te raadplegen voor behandeling.